Parlak günün kamaştırdığı gözlerimin dinlendiği zamandır gece.
Beynimde patlayan gürültünün verdiği huzursuzluğun huzura dönüştüğü; bir ağaç altı, bir pınar başı, seher vakti neşeyle öten minik bir serçedir gece.
Geceye açıyorum kollarımı.
Kucakladığım; özlemini çektiğim sevgili, hasretine dayanamadığım annem, vefasızlığını kabullenemediğim dostumdur.
Ancak gecede anlayabiliyorum kendimi. Ancak gecede dönebiliyorum içimin derinliğine ve ancak gecede serinletebiliyorum yanan yüreğimi.
İvedi bir yürüyüş, nazlı bir gelin, gözleri buğulu bir çocuk gibidir gece.
En dingin vakitlerin buluştuğu orman, içimizden bir şeyleri alıp götüren serin yayla türküsüdür.
Ne ağıtlar büyütür içimde gece bir bilseniz. Bir bilseniz kimler sığınır geceye bir bilseniz.
Günün kuytu anı, duldası, en değerli şeylerin saklandığı çelik kasasıdır gece.
Eylül 1996
Beynimde patlayan gürültünün verdiği huzursuzluğun huzura dönüştüğü; bir ağaç altı, bir pınar başı, seher vakti neşeyle öten minik bir serçedir gece.
Geceye açıyorum kollarımı.
Kucakladığım; özlemini çektiğim sevgili, hasretine dayanamadığım annem, vefasızlığını kabullenemediğim dostumdur.
Ancak gecede anlayabiliyorum kendimi. Ancak gecede dönebiliyorum içimin derinliğine ve ancak gecede serinletebiliyorum yanan yüreğimi.
İvedi bir yürüyüş, nazlı bir gelin, gözleri buğulu bir çocuk gibidir gece.
En dingin vakitlerin buluştuğu orman, içimizden bir şeyleri alıp götüren serin yayla türküsüdür.
Ne ağıtlar büyütür içimde gece bir bilseniz. Bir bilseniz kimler sığınır geceye bir bilseniz.
Günün kuytu anı, duldası, en değerli şeylerin saklandığı çelik kasasıdır gece.
Eylül 1996
Paylaş
Ahmet Coşkun ÇAĞLIYAN